Ölümün Tanrı ile alâkası yok
KÖŞE YAZILARI<p class="MsoNormal">İnanç evrenseldir, din ise bireysel. Ölümün ise bu sosyal aktivasyonlar ile alakası yoktur.</p><p class="MsoNormal">Ölüm doğanın her canlısına lütfudur, <b>“Her fani bir gün ölümü tadacaktır”</b> hadisi ile bunu islam dininin de kabul ettiğini söyleme hakkına sahibim.</p><p class="MsoNormal">Bitki ile hayvanlarda da olan bu yenilenme şekli yani ölümü, inanç içine katıp, din ile kimliklendiremezsiniz. Aksi halde hayvan ve bitkilere de din indirilmemesi adil olmaz. </p><p class="MsoNormal">Ölüm sahipsizdir; bu yüzden haşmetiyle geldiğinde hiç bir dini bilgisi acınızı hafifletmez.</p><p class="MsoNormal">Ölümün gelişi basit birşey. Son sahneden sonrası olmayacağı için benim için ölümün hiç önemi yok, korkum da yok. Öncesi de, her gün yeni bir gün, yeni mutluluklar. Bunu farkedin yeter.</p><p class="MsoNormal">Ölüm acısı cismin kaybolması ile birlikte hisi ve şahsi paylaşımlarında özlemini çekmektir. Bu yüzden her ölümün acısı aynı yoğunlukta olmaz.</p><p class="MsoNormal">Cismin ve hissin kaybolmasından acı yoğunluğunu en derin yaşadığımız kişiler aile bireylerimizdir; bu acı insanı yıkar da geçer.</p><p class="MsoNormal">Bazen de bir yanımıza bir parçasını nakşettirenler olur. Anarız, kendi adıma anmakla yetinmem ararım, giderim, sarılırım, bana kattıklarını ona anlatırım, <b>“varlığını taşıdığımı”</b> ona hissettirir, hatta söylerim. Bunun tanrıyla alakası yok.</p><p class="MsoNormal">Bazı ölümler erken kaybedişler ile içimde şavk söndürüyor. Ölen kişi gelip bende yaktığı güzelim şavkı üfleyip kaçıyor. Bunun da tanrıyla alakası yok.</p><p class="MsoNormal">Bazı insanlarımın büyümekte olan çocuk dünyama kattıkları vardır; bunun da tanrıyla alakası yok, kendileri yaptılar, ama bunu köşe yazısına indirgemem olanaksız.</p><p class="MsoNormal">Onlardan kendime nakşettiklerim içerimde büyüyüp, örnek olarak etrafa dağıttıklarımdandır. Yakın zamanda bu kişilerden birini kaybettim.</p><p class="MsoNormal">O, yazın sarı sıcaklarında merdiven girişi serinliklerindeki kurabiye kokusu. Bir çocuğun başında sevgiyle gezinen el. Çocuk gözlere bakarak ve sadece ona odaklanarak konuşacak kadar kıymetli gören. Bunların tanrıyla hiç alakası yok.</p><p class="MsoNormal">O, Güzelhisar'ın 80'li yıllarında esen Mülkiye ablasıydı.</p><p class="MsoNormal">İçimde bir şavk söndü.</p><p> </p><p class="MsoNormal">Sevgiyle kalın dostlar...</p>
İlginizi Çekebilir