Bir parça rengarenk umut…
KÖŞE YAZILARISevdiği için üzülmüş, sevildiği için üzülmüş, yeniden sevip de üzülmelerden korkmuş insanların kıymetini bilin.
<p>Ölüm için teselli ziyareti yolunda, yaşam adına küçük bir damla su için <strong>"umut ışığı"</strong> görünce, etraftaki zeytin ağaçları ile eşit olduğumu bir kez daha hissettim.</p> <p>İnsan vasıflarım yüzünden bulutlar arasından bir parçacık gökkuşağını görebiliğimi düşününce, bu sefer de zeytin ağaçlarından utandım.</p> <p>Üstelik insan yeteneklerim yüzünden bütün canlılardan şanslı olduğum gerçeği ile bu sorumluluğun ağırlığı altında ezildim.</p> <p>Bir parça gökkuşağını farketmek için oralara bakıyor olmak gerekiyor ve benim işim hep oralarla; buralara baksam da bir şey göremiyorum ben.</p> <p>Buralara gönül aidiyetini yani sevgisini tüketmiş, bağ kuracak sebep bulamayanlardanım.</p> <p>Sevdiği için üzülmüş, sevildiği için üzülmüş, yeniden sevip de üzülmelerden korkmuş insanların kıymetini bilin.</p> <p>Onların ellerinden aidiyet duyguları kopartılarak alınmış ve yaraları yüzünden buralar ile bağlantı kuramayan, kendilerinde derinleşmiş insanlardır onlar.</p> <p>Ama...</p> <p>Hayata karşı umut, etimizin bir yererinde işlentili. Sadece <strong>"umut aramak"</strong> diye birşey yok; umut aranmaya gidilmez, farkedilir; bunu bilin.</p> <p>Etimizde işlentili parçayı canlı tutup, yaşamdaki umutlarıda farkedip, eleştirmektir insanca, marifetli yaşamak; sebep bir parça gökkuşağı bile olsa.</p> <p>Sevgiyle kalın dostlar..</p> <p><img src="/upload/html-content/1_serap_iç.jpg" alt="" /></p>
İlginizi Çekebilir